De To Say List
Dat communicatie essentieel is voor elke relatie is intussen wel bekend denk ik. De vraag is vaker de hoe, dan de waarom hierin.
Misschien is dat ook wel de essentie van onze SexPower site. Verstandelijk weten we best wel wat nodig is. Maar hoe doe je dat? Hoe houd je je emotie onder controle, tot een niveau dat het gaat om groei en verbinding. Niet over verwijt en aanval. Dat de boodschap niet zijn inhoud verliest in de massa.
Jij hebt controle over jouw emotie. Niet jouw emotie over jou. Dit is niet simpel. Maar dergelijke discipline is echt te trainen.
Via onze SexPower chat zijn afbeeldingen te uploaden. Het komt regelmatig voor dat ik gevraagd wordt om totale chats te analyseren. Dan krijg ik screenshots met het totale gesprek te zien. Zo’n allereerste emotionele chat met wat iemand dwars zit, is serieus een volledig scriptie. Vrouwen doen dit vaker naar mannen dan andersom, vandaar dat ik spreek vanuit een hij en zij waar dat natuurlijk niet altijd daadwerkelijk zo is.
Ik zie zo’n “scriptie” binnen komen. In mijn hoofd slaat een moedeloze man tegen zijn voorhoofd bij het zien van deze ellelange tekst. Met de gedachte, oh god, daar gaat ze weer met haar gezeik.
Een bericht vol aanval en verwijt wat zijn volledige doel voorbij schiet. Want hij leest het al vanuit het idee dat hij aangevallen wordt op iets wat nergens over gaat. De boodschap van de inhoudelijke tekst gaat volledig aan de ontvanger voorbij.
Dit kost jou veel energie. Het levert duidelijk niks op.
Wat kan er anders:
Dit is echt geen simpel punt hoor. We zijn gewend vanuit emotie te reageren. Als het je hoog zit. Moet het eruit. Je weet best al dat dit niet de beste methode is. Je doet dit namelijk al jaren en nog nooit had het het gewenste effect.
Nu zegt Einstein: de definitie van waanzin is steeds iets herhalen, maar toch een ander resultaat verwachten. En ik denk: die man was zo gek nog niet. Want herhaling van hetzelfde, daar zijn we goed in toch? Dat is hoe een mens leert namelijk. Blijven herhalen, tot je het zo zat bent, dat je eindelijk wat anders gaat doen.
Dat is niet erg. Dat is hoe ons brein werkt. Straf jezelf daar niet voor. Dat helpt ook niet.
Of het nu gaat om je werk, je huishouden, je emotionele status of je liefdesleven.
Chaos is wat altijd vooraf komt aan verandering. Eerst ellende, dan helderheid. Het maakt dat we knopen gaan doorhakken en keuzes maken.
In je huis maak je een To Do list. Die persoon gaat die klus doen. Eerst boodschappen, dan poetsen dan de tuin. Je maakt prioriteiten. Wat is belangrijk. Wat doe je eerst en hoeveel tijd heb je daarvoor.
In je emotionele status zou dit ook wel echt helpen. Je partner toespreken of die collega waar het even niet mee loopt op het moment dat je frustratie skyhigh is. Dat geeft altijd escalatie. Je gaat praten vanuit verwijt en aanval. De persoon tegenover je gaat zich verdedigen en terug in de aanval. Dat is hoe ons brein in de meeste gevallen werkt. Je boodschap gaat verloren. Dat vind ik erg jammer van de energie die je erin stak.
Schrijf het op. Alles wat je dwars zit. Spui het vooral niet op het moment dat het hoog zit. Dat is keiharde training hoor. Jouw eigen discipline. Maar eerlijk is eerlijk. Het gaat hier om jou. Niet om degene waar je frustratie over gaat. Want je had dit vast wel eerder ook met andere mensen. Dus zelfanalyse helpt echt enorm.
Je schrijft alle punten op die je frustreren.
Ohhh wij vrouwen kunnen helemaal uitweiden ????
Dat dopje van de tandenborstel. Die uitspraak naar zijn vrienden. Die moeite die hij maar niet doet om terug te berichten. De WC bril die niet omlaag lijkt te kunnen. De aandacht die hij lijkt nodig te hebben van anderen. Maakt niet uit wat het onderwerp is. Schrijf het op. Zo kort je kan. Als je een vijftal onderwerpen hebt verzamelt ga je kijken naar de kern waar het om draait, los van het hele verhaal wat er omheen draait. Houdt hij geen rekening met je? Vind je dat je niet naar waarde wordt behandeld? Voel je je afgewezen omdat hij meer aandacht lijkt te hebben voor collega’s, vrienden of sport? Los van de situatie, wat is de essentie? Vind je dat hij je behandeld of je er niet toe doet? Voel je je niet goed genoeg? Ben je bang voor teleurstelling? Wat doet dit, vanuit de kern van al deze verhalen die je schreef? Wat is je basisemotie? Angst? Onmacht? Teleurstelling? Afwijzing?
Beschrijf wat het doet in één zin. Geloof me. Dat is echt mogelijk. Als je maar vanuit een helicopterview naar je emotie kan kijken. Als daarna gevraagd wordt om onderbouwing van je conclusie, dan heb jij alsnog heel je scriptie aan verhalen. Maar je voorkomt wel het gevoel van “pfff heb je haar weer”, “het is altijd wat” en “wat ik ook doe het is nooit goed genoeg”. Want echt… jouw partner heeft ook een gevoel van afwijzing en onzekerheid. Kijk even dieper wat daar precies zit. Zoek los van je emotie eerst de kern van waarom je voelt wat je voelt. Benader het niet vanuit aanval of verwijt, maar sluit dit af met wat kun jij hiermee. Hoe voel jij hierover?
Spui niet alleen je gal, want als je slecht in je vel zit is het gewoon logisch dat je vooral energie hebt voor jezelf en niet voor het gevoel van een ander, wat er toch ook echt wel is. Cijfer je niet weg, want dat is ook niet de bedoeling. Accepteer dat jij voelt wat jij voelt, hij voelt wat hij voelt, en dat daar een middenweg in te vinden is als je stopt met elkaar aanvallen.
Maak structuur in je verhaal. Alsof het iets zakelijks is. Het is heel moeilijk dat geduld te behouden, maar dat noemen ze nu volwassenheid. Je kan dit. Echt.
Liefs,
Daisy Jacobs
sexpower.online
Datum: 30-10-'19
Terug naar overzicht
