Het hokje voorbij

Om me heen zie en hoor ik dat mensen in hokjes worden gezet. Er komen heel wat vooroordelen naar boven. En de meeste mensen voelen zich beledigd als ze in een verkeerd hokje geplaatst worden. En ze voelen zich veel méér dan alleen maar dat wat bij één hokje past.

Hokjesdenken, het is zoiets geks. Waarom blijven we dat doen?

Overal hokjes!

Om me heen zie en hoor ik dat mensen in hokjes worden gezet. Er komen heel wat vooroordelen naar boven. En de meeste mensen voelen zich beledigd als ze in een verkeerd hokje geplaatst worden. En ze voelen zich veel méér dan alleen maar dat wat bij één hokje past.

Interessant hoe wij denken. Iedereen heeft een hekel aan die hokjes. Het generaliseren. Want niemand hoort in een hokje. De manier hoe we dat oplossen: meer hokjes maken!

Ergens kun je ook een erkenning halen uit zo’n hokje. Als ik een eigen hokje heb gekregen dan voel ik me beter, helder. Zo’n “zo ben ik dus” gevoel. Hiermee houden we het probleem in stand.

Pas op

Generaliseren is een logische, natuurlijke reflex. Ons brein krijgt enorm veel informatie binnen via alle zintuigen. Door te generaliseren konden we alle prikkels beter verwerken, anders moesten we elke keer dat we een geel zwart steekbeest zagen, geprikt worden om te leren dat ze inderdaad allemaal prikken als je wild begint te zwaaien of ze per ongeluk in je oksel plet. Door te generaliseren weet je dat je op moet passen.

Je brein waarschuwt je -niet altijd terecht- gebaseerd op wat je geleerd en ervaren hebt. Er is geen andere manier, anders zouden we niet snel genoeg kunnen reageren. Actie, reactie, zonder reflectie.


Maar niet alleen bij gevaar zijn hokjes handig. Ook om gewoon door het leven te kunnen gaan, is het handig om te generaliseren. Zo hoef je niet te denken: “wat een interessant object staat hier. Een horizontaal oppervlak op kniehoogte, een vertikaal vlak aan een van de vier zijden. Zou het wellicht mogelijk zijn hier lijf te laten rusten?” In plaats van meteen neer te ploffen op je stoel. Gaat een stuk sneller.

We zijn mensen

Datzelfde doen we ook bij mensen. We plaatsen ze in hokjes want dan kunnen we hen en de wereld sneller begrijpen. Toch zijn niet alle mensen in het hokje “mannen” hetzelfde. En niet alle “autisten” zijn hetzelfde. Niet alle “Belgen” zijn hetzelfde. We zijn allemaal mensen, hetzelfde maar anders. We moeten mensen leren kennen om te zien wie ze helemáál zijn.

Het enige dat we écht nodig hebben is liefde en vriendelijkheid. Respect en verwondering voor onze verschillen.

We kunnen ons dan focussen op wat ons verbindt.



Het is nergens voor nodig om elkaar te veroordelen of te haten op basis van verschillende gedachten of overtuigingen. Dat we dat doet komt uit een oude en op andere gebieden nuttige reflex. Het is hoe ons brein werkt.

Maar wij zijn geëvolueerd. We kunnen dat gedrag soms loslaten. We hebben het duidelijk niet altijd nodig nu en het maakt onze wereld er vaak niet beter of gezelliger op.

In de chat kletsen we vóórbij de hokjes. We kunnen ze samen van een afstandje bekijken maar we laten ons er niet door beperken.

Verder lezen

► De do's & don'ts voor mannen

► Winterfantasie

Chat met mij!

Voor een gezellige klets over wat voor onderwerp dan ook, advies of even een hart onder de riem? Lees in mijn profiel meer over mijn motivaties en specialisaties. Tot Snel!

 

Daisy Jacobs ♦ sekstherapeut & coach

Lees meer over mij als persoon en mijn specialisaties.

---

Datum: 28-08-'20

Terug naar overzicht