Schurft is zo’n woord dat m’n moeder weleens gebruikt. “Daar heb ik een schurft hekel aan!” zegt ze dan. Het klinkt wat ouderwets maar geeft duidelijk aan dat ze iets niet bepaald tof vindt. Maar wat is schurft nou echt? Jawel.. een zeer onprettige SOA. Hoe onprettig en wat je er tegen kunt doen, dat leg ik je hier uit.

 

Schurft wordt veroorzaakt door de schurftmijt, een klein geniepig beestje dat onder een microscoop goed te zien is. Vrouwtjes schurftmijten graven gangetjes in je huid en leggen daar hun eitjes. Zie je het voor je? Mooi! Dan snap je het belang van voorkomen van schurft. De eitjes, in die gangetjes in je huid, komen na drie tot vier dagen uit. Schurft is verder niet ernstig maar wel akelig.

 

Schurft geeft vooral jeuk maar er is meer ellende:

-       de gangetjes die ik hierboven beschrijf zijn zichtbaar, vooral op je polsen, tussen je vingers, in je knieholten en onder je borsten 

-       op de geslachtsdelen kun je kleine, rood-paarse bultjes krijgen

-       krabben helpt niet tegen de jeuk, het enige wat dat doet is je huid beschadigen

-       de jeuk houdt (vaak) ook na behandeling nog enige tijd aan

 

Schurft is best goed te behandelen met een crème of gel. Beddengoed, handdoeken en kleren moeten worden gewassen op minimaal 60 °C.

 

Een condoom biedt geen bescherming tegen schurft. De kleine ellendelingen lachen erom. Schurft wordt meestal door intiem lichamelijk contact overgebracht maar je kunt het ook krijgen door in een bed te slapen van iemand die schurft heeft of diens kleren te dragen. Ja, in zijn shirt rondbanjeren klinkt nu een stuk minder aantrekkelijk..

 

Miranda de Ruyter
sexpower.online

Bron: condomerie.com